जुग सहस्र जोजन पर भानू । लील्यो ताहि मधुर फल जानू॥

Friends, 

Chaitra sud purnima is celebrated as Hanuman Jayanti! A birth anniversary of Lord Hanuman. Mostly everyone knows about ‘Hanuman Chalisa’ - a devotional stotra addressed to Lord Hanuman. The stotra was written by Tulsidas, when he was imprisoned. On 40th day, the monkeys came to his rescue. Entire town of fatehpur sikri was covered with monkeys. The monkeys also entered the palace and hurt the guards. On suggestion of someone, king Akbar freed Tulsidas, afterwhich the monkeys left the place. Hence, whenever anyone is in trouble, he calls Lord Hanuman for his rescue by chanting Hanuman Chalisa.

That’s not all about Hanuman chalisa. It also indicates distance between the Sun and the Earth. According to our modern science, the distance between the sun and the earth is 149597870700 metres. (Source :- https://en.wikipedia.org/wiki/Astronomical_unit) Now, one of the chopais of Hanuman chalisa is as below.

“Jug sahasra jojan par bhanu। lilyo tahi madhur phal janu॥"

When lord Hanuman was young, he flew towards the Sun, thinking that it is a ripen fruit. In the above chopai, tulsidas stating the incident, gave the distance of the Sun from the Earth. Pl see elaboration of the chopai as below.

Jug = 1 Yug = 12000 . i.e. a unit to denote 12000 units

Sahasra = 1000

Jojan = 1 Yojan = 8 miles

Bhanu = The Sun

Thus, 
Jug sahasra jojan = 12000 X 1000 X 8 miles 
                            = 96000000 miles 
                            = 96000000 X 1600 meters 
                            = 153600000000 meters,

which is very close to scientific measurement of distance between the Sun and the Earth i.e. 149597870700 meters !!

Amazing! Our saints must have a very good knowledge of Astronomy, even without scientific equipment available in today’s era !

Jai Hanuman !

Pl share this information with as many people as you can…Thank you !

For more such articles, click on the below like and like the page. 

https://www.facebook.com/anotherthoughtt/

Thank you.

|| નમસ્તે || Namaste ||

                                             || નમસ્તે ||

(For English translation, pl see at the bottom)

સામાન્યરીતે આપણે કોઈના આદર-સત્કાર માટે, અંગ્રેજીમાં Hi, Hello, How are you? કે પછી what’s up? કહેતા હોઈએ છીએ. ઔપચારિક રીતે જોઈએ તો, ‘Good Morning’ કે ‘Good evening’ નો પણ બહોળો પ્રયોગ કરીએ છીએ. પણ ‘નમસ્તે’ કરીને કોઈનો આદર-સત્કાર આપણે કેટલી વાર કરીએ છીએ? ક્યારેક જ... ખરું ને? તમે ક્યારેય કોઈને પોતાની ધંધાકીય મુલાકાતો ‘નમસ્તે’ કરીને શરૂ કરતાં જોયા છે? કે પછી કોઈ મોટી કોર્પોરેટ કંપનીના ‘ચીફ એક્સિક્યુટિવ ઓફિસર’ પોતાના કર્મચારીઓ સાથેની ઔપચારિક બેઠક ‘નમસ્તે’ કરીને શરૂ કરે? કદાચ...ક્યારેય નહીં ! કદાચ આપણે આપના અર્ધજાગ્રત મનમાં એમ વિચારીએ છીએ કે, ‘નમસ્તે’ એ આદર-સત્કાર કરવાની એક જુનવાણી રીત છે..પછાત રીત છે...કે પછી ગામડિયાપણું છે. ઔપચારિક બેઠકોમાં જો કોઈ નમસ્તે કરે તો તે હસીનો પાત્ર બને છે.. ટીકા પાત્ર બને છે... અને ધંધાકીય આધુનિક શિષ્ઠાચાર વિનાનો ગણાય છે. ‘નમસ્તે’ની આવી નીચી સામાજિક છાપને લીધે, આપણે કોઈને ‘નમસ્તે’ કરવામાં સંકોચ અનુભવીએ છીએ અને જાણે-અજાણે Hi, Hello કે Good Morning કહીએ છીએ!... અને આમ કરીને આપણે પોતાની જાતને ‘આધુનિક લોકો’ની શ્રેણીમાં ગણીએ છીએ અને એ વાતની સલામતી અનુભવીએ છીએ કે કોઈ આપની ટીકા નહીં કરે.

ચાલો, પહેલા તો આપણે ‘નમસ્તે’ શબ્દનો અર્થ સમજવા કોશિશ કરીએ અને પછી આપણાં મનમાં તેના વિષે કોઈ જાતની છાપ ઊભી કરીએ. આમ તો ‘નમસ્તે’ નો ઉપયોગ કોઈનો આદર-સત્કાર કરવામાં થાય ચ્હે પણ ખરેખર તો તેમાં એક ઊંડો અર્થ છુપાયેલો છે.

આગળની તરફ થોડા નમીને, હાથની બંને હથેળીઓ એકબીજાની ઉપર રાખીને, આંગળીઓને ઉપરની દિશા તરફ રાખીને, અંગૂઠાને છાતી સાથે અડાવીને, મુખેથી નમ્રતાથી ‘નમસ્તે’ બોલાય છે. યોગમાં આ રીતને ‘અંજલિ મુદ્રા’ કહે છે. ‘નમસ્તે’ શબ્દ હકીકતમાં તો સંસ્કૃત ભાષાના ‘નમઃ’ અને ‘તે’ શબ્દોમાથી તારવેલો શબ્દ છે. ‘નમઃ’ એટલે નમવું અને ‘તે’ એટલે ‘તમને’. આમ ‘નમસ્તે’નો શાબ્દિક અર્થ ‘તમને નમન’ એમ થાય. હિંદુવાદમાં એમ મનાય છે કે દરેક શરીરમાં આત્માનો વાસ હોય છે અને તેવી જ રીતે આત્મામાં પરમાત્માનો વાસ હોય છે. આ રીતે દરેકમા પરમાત્માનો વાસ હોય છે. અને આથી જ હિંદુવાદમાં ‘નમસ્તે’ શબ્દનો અધ્યાત્મિક અર્થ ‘તમારામાં રહેલા પરમાત્માને પ્રણામ’ એમ થાય છે. હવે આટલું જાણ્યા પછી, ‘નમસ્તે’ શબ્દની સામે, “Hi, Hello, What’s up?” વગેરે શબ્દો તુચ્છ લગતા હશે ! હવે આ વિડીયો જુઓ. ‘પાસ્ટાર એડી ડી સ્મિથ સિનિયર’ દ્વારા ખુબ જ સરસ રીતે, ‘નમસ્તે’ શબ્દનો અર્થ સમજાવવામાં આવ્યો છે.

મને ખાત્રી છે કે એક બિન-ભારતીયને ‘નમસ્તે’ શબ્દનો અર્થ સમજાવતા જોઈને આપણને આપણી કોઈનો આદર-સત્કાર કરવાની પરંપરાગત રીત પર ગર્વ અનુભવાશે. નમસ્તે !

આમ જયારે બે વ્યક્તિઓ ‘નમસ્તે’ની આપ-લે કરે છે ત્યારે, બંને સમજે છે કે તેમનામા પરમાત્મા વસેલા છે જે પૂજનીય છે અને તેથી તેઓ સામેની વ્યક્તિને પણ માન આપે છે. તદુપરાંત, પોતાનામાં પરમાત્મા વસેલા છે એ જાણીને તેઓ કઈ ખોટું કામ પણ નથી કરતાં. નમસ્તેની આપ-લે નો એક આડકતરો અર્થ એ પણ છે કે તે બંને વ્યક્તિઓનું ઉદગમ સ્થાન એટલે કે મૂળ એક જ છે કેમકે તે બંનેમાં એક જ પરમાત્માનો વાસ છે. કેટલો ઊંડો અર્થ છે નમસ્તેનો, કે જે સમાજને માણસાઈ અને ભાઈચારના એક જ તાતણે બાંધીને અહિંસા તરફ લઈ જવા સક્ષમ છે.

નમસ્તેની સમજ, આપની રાજ-બરોજના જીવનને પણ અસર કરે છે. ‘નમસ્તે’ કહેવાથી આપણે સ્વીકારીએ છીએ કે સામેની વ્યક્તિમાં પરમાત્મા વસે છે અને તેથી, એ વ્યક્તિ જેવી છે તેવી આપણે તેને સ્વીકારી શકીએ છીએ. તેને મોકળાશ, સ્વતંત્રતા અને માન આપીએ છીએ.કાર્યક્ષેત્રમાં પણ જો એકબીજાને તેમનામા પરમાત્માનો વાસ છે એ વાતનું અનુસંધાન રાખવામા આવે તો તો તમને નથી લાગતું કે તે એક મળતાવડું કાર્યક્ષેત્રનું વાતાવરણ સર્જે? કર્મચારી સાથેનું કડકપણું કે દુર્વ્યવહાર ક્ષણિક ઉત્પાદનનું ધોરણ વધારી શકે છે, પણ લાંબાગાળાની કાર્યક્ષમતા માટે પરસ્પર સહકારભર્યું વાતાવરણ જ ઉપયોગી નીવડે છે અને તેનો મંત્ર છુપાયેલો છે, ‘નમસ્તે’ ના સમજણભર્યા ઉપયોગમાં !

અહો આશ્ચર્ય ! જેમ વાહન ચાલક માટે ‘પાછળ જોવાનો અરીસો’ તેમ સમાજ માટે તેની પરંપરા !

આપની પરંપરાની સમજ અને તેની કિમતને ઉજાગર કરવાના પ્રયત્ન રૂપ આ એક ‘Another Thought’ દ્વારા એચએએલ પૂરતી આપની વિદાય લઉં છુ . નમસ્તે !

                     -    આશિષ હરિવદન શેલત

મિત્રો, આપનો અભિપ્રાય નીચે જરૂરથી લખશો. આભાર !

English Translation 

“Hi... Hello... How's you? What’s up?...”  we often use these words to greet each other and that too in a more casual way. 'Good Morning or Good Evening' is a little formal way of greeting. and widely use them. But, how often do we greet someone saying, 'Namaste’? Rarely.... right? ... Have you ever noticed someone greeting saying Namaste before a business meeting or a company CEO starting a review meeting with colleagues, greeting them with 'Namaste'...! Perhaps never! May be in our subconscious mind, we think that saying 'Namaste' is an old fashioned or a backward way or a villager way of greeting. A person using 'Namaste' in formal meetings would be laughed at., criticized, considered as a person without a modern business etiquette!!! With this prevailed lower social image of 'Namaste', we hesitate in greeting someone with ’Namaste' and end up using Hi, Hello or Good Morning...! and put ourselves in a category of 'Modern People', where we think that there is no scope of being criticized and thus in a safe zone "

Well, let’s first try to understand the meaning of Namaste and then make up any image in our minds. While Namaste is used to greet someone, it is beyond just a way of greeting and it actually has a much deeper meaning behind it.

With a gesture of slight bowing and palms touching each other with fingers pointing upwards, thumbs close to the chest, Namaste is spoken to greet someone. In yoga, this gesture is called Anjali Mudra. Namaste is actually derived from sanskrit words, namah and te. Namah means 'bow' and te means 'to you'. Thus, literal meaning of 'Namaste' is ‘bowing to you’. In Hinduism, it is believed that "Atma" (soul) resides in our body and in the same way, "Paramatma" (The god) resides in Atma (soul). Thus, everybody has a god residing in it. And hence, in Hinduism, the spiritual meaning of Namaste is 'bowing to the god within you'. This has been very well explained by Pastor Eddie D. Smith Sr. in below video.

I am sure, seeing a non-Indian speaker valuing the word ‘Namaste’ and explaining its importance, we would feel proud for our traditional way of greeting, Namaste!.

Thus, when two persons exchange 'Namaste', means both of them have understood and acknowledged the existence of God within them and they respect the God, which makes one to respect other. Moreover, realization of existence of the God within himself will also stop him doing wrong. The exchange of Namaste indirectly means that we belong to the same origin, since the same god residing in one resides in other as well! What a deep meaning, which can bind the society with one thread of humanity and brotherhood, leading to a culture of non-violence.

Understanding of Namaste impacts our day to day life. When saying Namaste, you acknowledge the God within someone and tend to except him as he is. You give him space, freedom and respect. At a work place, if people treat each other with God residing in themselves, don't you think it will create amicable work culture and tight bonding? Mistreating someone at work can act as catalyst for better productivity for short time but you need a strategy of building a long-term collaborative relationship to get better productivity and the secret mantra is hidden in understanding and using 'Namaste’!  

Amazing...!! The 'Rear View Mirror' is to a driver, the traditions are for society.

With this another thought of understanding and valuing our tradition, I sing off here.... "Namaste"

                                                                                   - Ashish Harivadan Shelat

Pl don’t forget to put your comments below. Thank you.

Helping others is the rent paid to the god for staying on earth

Helping others is the rent paid to the god for staying on earth. Muhammad Ali, the professional American boxer and social activist also said in similar line, but I read this phrase somewhere else, which left a strong image in my mind. As I read it again and again, I could understand deeper meaning and message behind it which I am trying to share here..

The phrase begins with ‘helping others’. Choice of a word ‘helping’ is very important here. Instead of ‘helping’, ‘doing something for’ could have been written. Thus, “Doing something for others is a rent paid to the god for staying on the earth” is also an appropriate statement. Then, why the word, ‘helping’ is chosen? There is a valid reason behind it. ‘Doing something for’ means you may do with or without any expectations in return, whereas the dictionary meaning of ‘help’ is ‘to aid’ or ‘to assist’. If taken a spiritual angle, ‘helping’ means to give or to do something without expecting anything in return. Thus, ‘helping’ becomes a ‘Nishkam karma’ – a karma without any expectations, which makes the god happy and ultimately leads to salvation of an individual! Thus, ‘helping’ has a deeper meaning and has a great importance.

Now, lets understand the word, ‘others’. Others means who? Anyone other than me? If you take literal meaning, then right. But since the phrase itself has spiritual meaning, we need to understand the word ‘others’ from that angle. If a father helps his son by paying schools fees or a son takes care of his parents should be considered as ‘helping others’? No… because it comes under fundamental duties of an individual and performance of duties can not be treated as help extended. Thus we have to extend help to those, apart from performing our duties - which is a basic requirement, who are not part of receiving our service as a part of our fundamental duty. Here, ‘extending help to others’ is not a substitute of ‘performing our fundamental duties’. In fact, ‘performing our fundamental duties’ is a step before the step of ‘helping others’.

Moving forward, the phrase talks about, “helping others is a rent paid to the god….” Pl give your attention here…. It says, ‘we pay rent’.  What does it mean? It means that we are only the users and ownership lies with somebody else and hence, we have to pay for usage of the place. And to whom we have to pay the rent? To the God… the owner! We are nothing in front of the god, to pay the rent in monetary terms… only ‘Nishkam karma – helping others’ can act as a currency to pay the rent to the god.

It further says, “for staying”. Here, the choice of word, ‘staying’ is very important. The word ‘staying’ is chosen and not ‘living’. Staying implies ‘temporary in nature’ while living is for longer time, kind of a permanent in nature. Moreover, since it is about staying in a rented place, the payment of rent has to be periodic and not one time, as in cases of buying the place for permanent living. We have to vacate the place, if we fail to pay the rent. Which means, the ‘act of helping others’ has to be continuous for us to continue staying in the place owned by the god!

The phrase ends with ‘on earth’. Here it’s not about a room, a house, a society, a city, state or a country…. Instead, it says ‘on earth’. Thus, the rent has to be paid anywhere we reside on the earth…. cities, towns, villages, deserts, jungles, mountains, rivers, sea…anywhere on earth! So, we need to keep helping others wherever we are on the earth, throughout our lifetimes. We can perhaps only stop, when we vacate the earth !

In a nutshell, do help others whenever, wherever!

Now you may feel, if we keep helping others, when should we do something with expectation of return? i.e. when should we earn? When should we charge for our services rendered to others? This is a valid point!

Well, the help needs to be extended when it is needed and the form in which it is needed, then only it is useful. We don’t have to distribute help! In the normal situations, we should do our work with honesty and at the same time keep an eye on where, when and how can we be helpful someone? The intent ‘to be helpful to others’ should drive the action and we then will end up with generously helping others.

With this another thought, I take your leave.  Happy Helping :)

- Ashish Shelat

#helping #help #rent #god #earth 

Do share your feedback in the comment box given below.. and If you like the article, do share with your friends…

માતૃભાષા દિવસ

                          માતૃભાષા દિવસ

મિત્રો, 21મી ફેબ્રુઆરી, એટ્લે કે માતૃભાષા દિવસ !, માતૃભાષા દિવસ? આવો પણ કોઈ દિવસ હોય? હા, હોય ને ! જે પણ વિષય કે વસ્ત્તુ, જેની આપણને જરૂર છે, પણ જરૂરિયાત સાહજિક રીતે સમજાતી નથી તેને દિવસના રૂપમાં મનાવવાથી તેના અસ્તિત્વ વિષેની સભાનતા જાગે છે અને આપણી અણસમજ માટે આપણને મનોમંથન કરવા પણ પ્રેરે છે.

શું તમે ક્યારેય અમદાવાદમાં સાબરમતી-ગાંધીઆશ્રમની મુલાકાત લીધી છે? જો ના લીધી હોય તો સમય કાઢીને ચોક્કસ મુલાકાત લેજો જ. ગાંધીજીએ કહેલાં ઘણાં સુવાક્યો આશ્રમની દિવાલો પર મૂકેલા છે, તેમાનું એક મને ખરેખર સ્પર્શી ગયું. ગાંધીજીએ કહેલું કે,

”તમામ દેશોની સંસ્કૃતિઓની હવા મારા ઘરની આજુબાજુ બને તેટલી છૂટથી ફૂંકાતી રહે, પરંતુ કોઈપણ સંસ્કૃતિ મને મારી સંસ્કૃતિના પાયામાથી ઉખાડી નાખે તે મને મંજૂર નથી.”  

પરદેશી ભાષા શીખવી એ એક સારી વાત છે, આજના ગળાકાપ સ્પર્ધાત્મક યુગમાં અંગ્રેજી જેવી ભાષા પર પ્રભુત્વ હોવું એ કારકિર્દીમાં સફળતા માટે ખુબજ જરૂરી છે.  પણ કારકિર્દી બનાવવાના મોહમાં, માતૃભાષા કે જે વ્યક્તિની એક ઓળખાણ છે, તે વાંચતાં-લખતા-વાંચતાં પણ ન આવડે એ ખરેખર શરમની વાત છે. માતૃભાષા શીખવામાં કે તેનો ઉપયોગ કરવામાં નાનમ અનુભવવી અથવા કોઈ માતૃભાષાનો ઉપયોગ કરતો હોય તો એને પોતાનાથી નીચો ગણવો એ ખરેખર તુછ્છ માનસિક પરિસ્થિતીની નિશાની છે.

થોડા મહિનાઓ પહેલા, એક સુપ્રસિદ્ધ મંદિરે દર્શનાર્થે જવાનું થયું. આ મંદિરના આંગણમાં એક સરસ ધાર્મિક પુસ્તકો અને વસ્તુઓનું વેચાણ કેન્દ્ર આવેલું છે, જ્યાં ઘણા ધાર્મિક અને આધ્યાત્મિક પુસ્તકો વગેરે વેચાતા મળે છે. કોઈક મનપસંદ ધાર્મિક પુસ્તક મળે તો ખરીદુ, એ હેતુથી હું તે કેન્દ્રમાં ગયો અને ત્યાં ગોઠવેલા જુદા-જુદા પુસ્તકો જોવા લાગ્યો. એટલામાં એક ગુજરાતી શિક્ષિત બહેન પોતાની દસેક વર્ષની દીકરી સાથે પુસ્તકાલયમાં પ્રવેશ્યા.  તેમણે પોતાની દીકરીને ધર્મનું મૂળભૂત જ્ઞાન મળે તે હેતુથી એક ધાર્મિક પુસ્તક વિષે ગુજરાતી ભાષામાં પૃચ્છા કરી. વેચાણ કેન્દ્રના અધિકૃત ભાઈએ એ પુસ્તક લાવીને પેલા બહેનને આપ્યું, જે ગુજરાતી ભાષામાં હતું, એટલે કે બહેનની માતૃભાષામાં હતું. બહેને કીધું કે તેમને એ પુસ્તક અંગ્રેજી ભાષામાં જોઈએ છે કારણકે તેમની દીકરી, ગુજરાતી ભાષા (કે જે તેની માતૃભાષા છે) વાંચી શકતી નથી.!!! અંગ્રેજી ભાષામાં તે પુસ્તક ઉપલબ્ધ ન હોવાથી, બહેને તે પુસ્તક ખરીદ્યું નહીં અને નિરાશ થઈને વેચાણ કેંદ્રમાથી પરત ફર્યા. મે, એક માતા કે જે પોતાની દીકરીને અંગ્રેજી ભણાવીને કદાચ દીકરીનું વ્યક્તિત્વ ઘડવામાં સફળ થઈ રહી હતી, પણ સંસ્કારનો વારસો આપવામાં નિષ્ફળ થતી જોઈ ! ધર્મનું જ્ઞાન આપવા ઇચ્છતી માતા, દીકરીના જીવનનું ઘડતર કરવામાં એક પગથિયું ચૂકી ગઈ હોય એમ મને લાગ્યું. શું તેમને ખબર પણ હશે કે તે પોતે આ એક જરૂરી પગથિયું ચૂકી ગયા છે? કે પછી એની જરૂરિયાત સાહજિક રીતે સમજ્યા જ નહીં હોય? જે પણ હોય, પણ આ પ્રસંગે મને વિચારતો કરી દીધો. શું તેમના કુટુંબમાં આ છેલ્લી જ પેઢી હશે જે ગુજરાતી લખી-વાંચી શકતી હશે? હવે પછીની પેઢીઓનું ગુજરાતી ભાષાનું જ્ઞાન કેટલું હશે? તેમની દીકરીની જો આ સ્થિતિ હોય તો એ દીકરી મોટી થઈને પોતાના દીકરા-દીકરીને શું તે વારસામાં માતૃભાષા ક્યાંથી આપી શકશે? આ પ્રશ્ન જો તેમનો કૌટુંબિક જ હોત તો સારું હોત કે એ ફક્ત કોઈ એક કુટુંબ પૂરતો મર્યાદિત રહેત, પણ આજે તો આ પ્રશ્ન સામાજિક સ્વરૂપ ધારણ કરતો જોવા મળે છે. ઠેર-ઠેર એવા બાળકો જોવા મળે છે કે જે માતૃભાષા વાંચી-લખી નથી શકતા. ભારતના મહાનગરોમાં વસતા કુટુંબો અને બિન-નિવાસી ભારતીય કુટુંબો માટે આ સામાજિક પ્રશ્ન વધુ વણસે તેવી શક્યતા વધારે છે. વ્યક્તિત્વનું ધડતર અનિવાર્ય છે જ, પણ એટલું જ અનિવાર્ય વ્યક્તિના ચારિત્ર અને સાંસ્ક્રુતિક ઘડતરનું છે. વ્યક્તિત્વના ધડતરમાં, માતા-પિતાની સાથે-સાથે મિત્રો, શાળા-કોલેજો અને સમાજ પણ ભાગ ભજવે છે, પણ બાળકની સાંસ્ક્રુતિક ઘડતરની જવાબદારી તો માતા-પિતા એ જ લેવાની રહી. બાળકોને વારસામાં ફક્ત મકાન-મિલકત જ નહીં, માતૃભાષા અને સાંસ્ક્રુતિક પરંપરા પણ આપવી ખુબજ આવશ્યક છે જે એક સામાજિક અને કૌટુંબિક જવાબદારી જીવતાજોત નિભાવવી જરૂરી છે. હા, શાળા-કોલેજો સ્વૈચ્છિક રીતે આ દિશામાં, માતૃભાષાનો વિષય, ભણતરના દરેક માધ્યમમાં, ફરજિયાત પણે દાખલ કરીને પરિવર્તન લાવી શકે એમ છે.

આ વાતની અગત્યતા કદાચ એટલી સહજ રીતે દરેકને સમજાય એમ નથી...માટે જ માતૃભાષા દિવસનો સહારો લેવો જ રહ્યો.

                                                            - આશિષ હરિવદન શેલત

Translation :-

                                Matrubhasha Divas

Friends, February 21st, a day, that is called “Matrubhasha Divas“ !, Matrubhasha Divas ? Is there any such day? Yes, why not ?! Any subject or a thing that we need, we may not understand its necessity intuitively, then by celebrating it in the form of a day, we become more aware about its existence and the same motivates us to think over our ignorance about it.

Have you ever visited Sabarmati-Gandhi Ashram in Ahmedabad? If not, takeout some time from your busy schedule and do visit. Many connotations of Mahatma Gandhi are laid on the walls of the ashram, one of them which really touched my heart is.., 

" I do not want my house to be walled in on and all sides and my windows to be stuffed. I want the cultures of all the lands to be blown about my house as freely as possible, but I refuse to be blown off my feet by any. “

Learning many languages,including foreign languages, is good for career building in today's era of cut-throat competition, but it is a matter of shame if you do not know reading & writing your own mother tongue. Feeling inferior while using mother tongue or looking down at someone using mother tongue is a sign of a tiny mentality.

A few months ago, I happened to visit a legendary temple. There is a nice shop in the courtyard of the temple, where many religious and spiritual books and things are sold. Thinking that I might get my favorite religious book in the shop, I entered started looking at different books arranged in the shelf. 

After a while, an educated lady entered the shop with her daughter. She inquired in Gujarati language about a religious book, which she wanted to buy for her daughter. I could make out, her mother tongue was Gujarati. The official person of the shop brought the book, which was written in Gujarati. The lady said that she wanted the book in English because her ten year old daughter could not read Gujarati  (which is her mother tongue).!!! The English version of the book was not available in stock, hence both of them left the shop without buying the book. I saw a mother, perhaps succeeding in building personality but failing in transferring inheritance of culture to her daughter, a transfer of culture which must take place from one generation to other for its survival. The mother who wanted to give knowledge of religion perhaps missed a step in shaping her daughter's life. Would she even know that she has missed this necessary step? Or she did not even feel the necessity of it ? Whatever the case, but this incidence kept me thinking. Would she be the last generation in her family who reads Gujarati? How much knowledge Gujarati language would her coming generations have? When this is the situation of her daughter, how come she can transfer Gujarati as mother tongue to her children in future? Had this question been restricted only to a family, it would have been better, but today the question is taking a social form. Everywhere we see many children who cannot read and write in their mother language. The situation for Indian families living in metro cities and Non-Resident Indian (NRIs) families is even worse. Personality development is essential and a key part of career enhancement, but at the same time character and culture is equally essential. Friends, school-colleges, society and parents play a part in personality development, but when it comes to cultural developments, parents have to take the responsibility for inheritance of culture. Do not only give property and money in inheritance, but imparting cultural tradition and knowledge of mother tongue in inheritance is an important social and family responsibility.Yes, if schools or colleges take interest, by making mother tongue as a compulsory subject, can bring change in this direction.

The importance of this point may not be understood by everyone so easily and intuitively ... therefore support of “Matrubhasha Divas" is essential.

                                                   - Ashish Harivadan Shelat

#matrubhasha #matrubhashadivas #mothertongue #motherlanguage